Hello, Is there anybody in there? 

Just nod if you can hear me.

 İTİRAF I

Kendime sonunda itiraf edebildim, güçlü, yalnızlıktan korkmayan biri olarak kendimi göstermemin tek sebebi çılgınca yalnızlıktan korkmam ve asla yalnız kalamam-mış.
 Asla romantik şairleri değil hep yalnızlığa şiir yazmış şairleri okurum, bir insana değil kendi boşluğuna yazı yazanları okumaktan keyif aldım, sebebi onları özeniyor olmam-mış meğersem.

''Özleyip de vardığım her yerden hemen kaçsam diyorum.
Ne aradığımı biliyorum, ne bulduğumu.''

Yolcuyuz.

- Yolcudur insan, varacağı yeri değil oraya giden yolu sever. Vardığımız zaman o yolda çektiğim çileler bunun için miydi diye sorar kendine ve yeni bir yola çıkar. Hiçbir zaman o çok özleyip de vardığı yerde kalamaz, bir an önce yeni bir yolculuk başlamalıdır. Mecnunu, mecnun yapan Leylaya duyduğu aşk değil Leylaya giden yoldu.

Artık yazma vakti geldi sanırım...

Öncelikle selamlar,

Uzun zamandır yazmak istiyordum ama kendimi bu konuda yetkin hissetmiyordum lakin yazım konusunda gelişmek istiyorsam sanırım yazmaya başlamam gerekiyordu.

Böyle ciddi bir giriş yaptığıma bakmayın aslında bakış açım, anlamsızlığın içindeki anlam!

Bu blogda ise, beğendiğim bazen saçmaladığım (büyük çoğunlukla) sanat olarak gördüğüm her şeye yer vermeye çalışacağım. Sadece içimden geleni yazacağım, kendi gözlemlediğim olaylara değineceğim, açıkçası beni hayatta tutan tek şey sanata ve felsefeye duyduğum heyecan ve bu heyecanı yazarak şu koskoca evrende bir kum tanesi sayılmayacak bir yere bırakmak istiyorum. Yok olacak olmanın verdiği anlamsız keyifle...